Facebook to skarbnica wiedzy. Szukasz porady, stolarza, malarza, sklepu, przedmiotu, lekarza – piszesz posta i pach! Jest jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Do wyboru, do koloru. Ale są takie rzeczy, które okropnie rażą…

Nagość

Nie, nie matek. Dzieci! Coraz częściej widuję zdjęcia roznegliżowanych dzieci. Ach, bo tak pięknie wygląda w kąpieli, bo taki uroczy ten Antoś, no słodziak. Albo dziecko ma wysypkę na pupie i mama nie ma czasu iść z nim do lekarza, to może inne mamusie pomogą.

Internet nie zapomina! Trzeba mieć tego świadomość, że to zdjęcie już ZAWSZE będzie przypisane do imienia i nazwiska mamusi, razem z pupą dziecka i jego wizerunkiem z kąpieli. Nie ma się co łudzić, nawet po wykasowaniu, nigdy z sieci nie zniknie.. Za parę lat koledzy i koleżanki z klasy dziecka, wpiszą zapytanie do wujka gugla, wydrukują fotę i rozkleją po szkole. Dziecko będzie ofiarą hejtu i szykan. Czy tego właśnie chcemy dla swoich dzieci? Nie wystarczy opinia lekarza na temat wysypki? Czy jego dyplom jest mniej wiarygodny niż forum w internecie?

Pewne rzeczy powinny być zarezerwowane tylko dla bliskich, a nie dla szerokiego audytorium. Zwłaszcza pewne intymne chwile, intymne sytuacje. Powinniśmy się z nich cieszyć w swoim własnym gronie, zwłaszcza, że na fejsie może zobaczyć je każdy. Zdjęcia wypływają z profili, z grup, ludzie kradną, powielają, udostępniają. Dlatego publikując zdjęcia, ważne by robić to rozważnie.

A w kwestii nagości warto wziąć pod uwagę, że my dorośli nie publikujemy swoich zdjęć nago lub w kompromitujących dla nas sytuacjach, dlaczego zatem chcemy robić to swoim dzieciom? Przecież to dokładnie ta sama sytuacja. Dla dziecka to też wstydliwa sytuacja, przeznaczona tylko dla oka rodzica, a nie kilku czy kilkudziesięciu tysięcy osób, które mogą mieć okazję to zobaczyć. Może i to dziecię uroczo na tym nocniku wygląda i w tej wannie z żółtą kaczką, ale te zdjęcia nie powinny wychodzić poza domowe archiwum.

Bagatelizowanie zdrowia dziecka i chwalenie się tym

To chyba pali w oczy najbardziej. Matki, którym się wydaje, że to co robią nie wpłynie na dziecko. Ba, one są o tym przekonane i próbują przekonać o tym innych! Przykład? Proszę bardzo!
Pewna mama napisała, że “jarała faje” w ciąży, ale to nic, przecież dziecku nic nie będzie, bo lekarz powiedział że może. Serio? Ja bym zmieniła lekarza. Powszechnie wiadomo, że palenie w ciąży to zło. Wystarczy wejść na pierwszy lepszy portal medyczny i poczytać o skutkach palenia w stanie błogosławionym. Aż serce mi pęka, gdy czytam słowa typu: W ciąży ograniczyłam palenie, palę tylko jedną paczkę dziennie. Biedny maluch, musi być potwornie “uwędzony”. Więc na Boga, po co się tym chwalić na forum, to nie jest żaden powód do dumy. Do wstydu raczej, że egoizm przysłania matce dziecko.

Jeszcze za czasów ciąży, podczas jednego z pobytów w szpitalu, poznałam dziewuszkę. Młoda była i fiu bździu w tej głowie. Miała ze dwadzieścia lat, około 30 tc. Nie pamiętam na co leżała, zresztą to nieistotne. Przerażający był jednak fakt, że dziewczę z tym nie małym już brzuchem pędziło na dół po schodach tylko po to, by sobie puścić dymka. I tak po kilka razy dziennie. Lekarze krzyczeli, że dziecko zabija, że będą problemy, że dziecko i tak już jest maleńkie jak na ten etap ciąży, a dziewczę nic. Krzyczeli, prosili, błagali, ale bez skutku. Nawet rodzina nie próbowała ją odwieźć od tej głupoty, zamiast tego zaopatrywała w papierosy. I tak mój krótki pobyt w szpitalu przeleżałam wdychając papierosowe wyziewy młodej i nieodpowiedzialnej. Nigdy potem o niej nie słyszałam, i w zasadzie chyba bym nie chciała wiedzieć, że coś temu dziecku potem było.

Jeśli nawet dziecko teoretycznie urodziło się zdrowe, nie ma co się łudzić że palenie nie wyrządziło szkód. Wyrządza ogromne. Za parę lat zaczną te rzeczy wychodzić – astma, problemy z serduchem, zmniejszona objętość płuc – to tylko niektóre efekty palenia w ciąży. Nie mówiąc już o SIDS, które najczęściej dotyka dzieci palących w ciąży matek.

Pewnie zjecie mnie żywcem dziś, a jedzcie, przeżyję. Ale musiałam to powiedzieć. Bo jak patrzę na to wszystko, to mam wrażenie, że niektórzy do końca rozumieją co znaczy być odpowiedzialnym za kogoś. Szarpcie lub zgadzajcie się – biorę to wszystko na klatę!